SM 32x350 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ogromną mocą, nasze magnesy gwarantują szereg innych zalet::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność koercji.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im czysty i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest rezultatem pomiaru przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu będzie inne w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) działa jak izolator, co redukuje moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość stali – za chuda płyta powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia ucieka w powietrzu.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Gładkość podłoża – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.