UMGW 48x24x11.5 [M8] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Siła trzymania 80 kg jest rezultatem pomiaru wykonanego w warunkach wzorcowych:

• z wykorzystaniem blachy ze miękkiej stali, która służy jako idealny przewodnik strumienia
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z szeregu czynników, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest standardowo kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – zbyt cienka stal nie zamyka strumienia, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Jakość powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano stosując gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.