UMGW 48x24x11.5 [M8] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Siła oderwania została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której grubość to min. 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• przy zerowej szczelinie (brak farby)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najważniejszych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, taśma, powietrze) działa jak izolator, co obniża udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – największą siłę osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig mierzono stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.