UMGW 48x24x11.5 [M8] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza imponującą mocą, magnesy typu NdFeB oferują szereg innych zalet::

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do siły granicznej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• przy zerowej szczelinie (brak powłok)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu może być niższe w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (między magnesem a blachą), bowiem nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają interakcję z magnesem.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.