UMGW 48x24x11.5 [M8] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na skuteczność.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Siła oderwania została wyznaczona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (bez powłok)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu będzie inne w zależności od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia ucieka w powietrzu.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.