SM 25x225 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ogromnej siły, magnesy z neodymu wyróżniają się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Posiadają znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych przy ekspozycji na zewnętrznych źródeł pola magnetycznego,
• Magnes z metaliczną powierzchnią niklową wygląda lepiej,
• Dzięki strukturze magnetycznej, magnesy dysponują wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są zdolne do pracy (w zależności od formy) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Dzięki uniwersalności w dopasowywaniu oraz zdolności dostosowania do złożonych aplikacji,
• Uniwersalne wykorzystanie w przemyśle high-tech – pełnią rolę w pamięciach magnetycznych, mechanizmach elektromotorycznych, systemach diagnostycznych, jak również maszynach przemysłowych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w niewielkich wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w kompaktowych konstrukcjach

Czego unikać - wady magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• Podatność na pęknięcia to jedna z ich wad. Przy intensywnym uderzeniu mogą pękać. Zalecamy przechowywanie ich w specjalnym uchwycie, co nie tylko chroni je przed uderzeniami, ale także podnosi ich trwałość,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają rdzewienie,
• Sugerujemy osłonę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu gwintów wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych form.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych magnesów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Podana siła przyciągania magnesu odpowiada maksymalną siłę, ustalona w idealnych warunkach, to znaczy:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez te czynniki, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig mierzono używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.