SM 25x225 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Siła trzymania 0 kg jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej masywność min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się gładkością
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w temp. ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Należy pamiętać, że siła w aplikacji będzie inne pod wpływem poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.