Jakie magnesy neodymowe kupować?
Czym się wyróżniają magnesy neodymowe płytkowe?
Magnesy neodymowe należą do najmocniejszych dostępnych na rynku. Znane są ze swojej wysokiej jakości, chociaż są kruche. Wyróżniamy różne klasy magnesu neodymowego, podstawowe z nich to N38, N42, N45 i N52. Warto jednak pamiętać iż standardowa temperatura otoczenia, w którym może pracować mocny magnes neodymowy to 80 stopni C. Większość naszych magnesów jest magnesowane wzdłuż wysokości.
W naszym sklepie internetowym oferujemy magnesy różnego rodzaju, w tym te z otworem pod wkręt oraz standardowe pierścienie. Magnesy neodymowe znajdują szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach życia, zarówno profesjonalnych, jak i codziennych. Warto podkreślić, że magnesy neodymowe są aż 10x mocniejsze niż magnesy ferrytowe, dlatego też ferrytowe już prawie nie są używane w nowoczesnych aplikacjach. W naszej ofercie znajdziecie Państwo szeroki wybór rozmiarów, a dzięki temu, że mamy duży stan magazynowy, gwarantujemy szybką dostawę. Zachęcamy do korzystania z naszej oferty i doświadczania.
Wszystkie "magnesy neodymowe" w naszym sklepie trzymamy w magazynach i można je dostać "od ręki" (zobacz spis).
Jeśli jesteś ciekaw zastosowania magnesów neodymowych zapraszamy do menu zastosowania.
Obecnie posiadamy w ofercie magnesy neodymowe w następujących kształtach:
W naszym sklepie internetowym oferujemy magnesy różnego rodzaju, w tym te z otworem pod wkręt oraz standardowe pierścienie. Magnesy neodymowe znajdują szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach życia, zarówno profesjonalnych, jak i codziennych. Warto podkreślić, że magnesy neodymowe są aż 10x mocniejsze niż magnesy ferrytowe, dlatego też ferrytowe już prawie nie są używane w nowoczesnych aplikacjach. W naszej ofercie znajdziecie Państwo szeroki wybór rozmiarów, a dzięki temu, że mamy duży stan magazynowy, gwarantujemy szybką dostawę. Zachęcamy do korzystania z naszej oferty i doświadczania.
Wszystkie "magnesy neodymowe" w naszym sklepie trzymamy w magazynach i można je dostać "od ręki" (zobacz spis).
Jeśli jesteś ciekaw zastosowania magnesów neodymowych zapraszamy do menu zastosowania.
Obecnie posiadamy w ofercie magnesy neodymowe w następujących kształtach:
Spiekane magnesy neodymowo-żelazowo-borowe, znane również jako magnesy neo są dostępne w handlu od 1984 roku. Oferują one posiadają najwyższą energię spośród dostępnych materiałów i dostępne są w wielu różnych kształtach, rozmiarach i rodzajach. Zastosowania obejmują silniki z cewką głosową (VCM's) w dyskach twardych, silniki samochodowe, system Hi-Fi, wysoko wydajne silniki, bez szczotkowe silniki prądu stałego, separatory magnetyczne, MRI, czujniki i inny sprzęt magnetyczny.
Spiekane neo, zaczęły się pod koniec 1970 roku i stały się komercyjnie dostępne na początku lat 80-tych. Na początku ich zakres energetyczny wynosił 14-18 MGOe. Obecnie ich zakres energii wynosi 30-52 MGOe i kto wie, co zaoferuje jutro. Temperatura pracy wynosi między -40°C a 230°C, w zależności od rodzaju gatunku.
Obecnie na świecie produkuje się magnesy neodymowe głównie w Azji. Głównym wytwórcą oraz dystrybutorem gotowych wyrobów są Chiny, z powodu kontrolowania większości złóż pierwiastków ziem rzadkich na świecie. Do przemysłowego produkowania silnych magnesów wykorzystuje się przede wszystkim dwie grupy związków: Sm2Fe17N2 i Nd2Fe14B. Są to magnesy oparte o neodym oraz magnesy nano krystaliczne, charakteryzujące się nie tylko najwyższym stopniem namagnesowania, lecz także wysokim poziomem remanencji magnetycznej. Zastosowanie mocnych neodymowych magnesów jest bardzo różnorodne. Podstawowymi typami odbiorców stały się przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją, oferujące sprzęt elektroniczny i elektryczny, zwłaszcza firmy zajmujące się motoryzacją, wykorzystujące bardzo wydajne elektryczne i hybrydowe silniki. Przy wytwarzaniu silników tego typu wykorzystywane są neodymowe magnesy z mieszaniny ze związkami redukujący spadki związane z wydajnością magnesów w podwyższonych temperaturach takimi, jak dysproz (Dy) czy Terb (Tb). Poprzez zastosowanie powyższych związków, poprawiono w znacznym stopniu magnetyczną koercję oraz ogólną wydajność silnych magnesów używanych w urządzeniach elektrycznych o dużej mocy. W Stanach Zjednoczonych już od dawna prowadzi się naukowe badania przez specjalnie do tego celu powołany Instytut Rare Earth Alternatives in Critical Technologies (REACT), który ma zadanie opracowywać alternatywnych materiałów. W 2011 roku zostało przyznane prawie 32 miliony dolarów na rozwijanie projektów i badań w programie Rare-Earth Substitute, to znaczy możliwości stworzenia substytutów metali ziem rzadkich jako zastępstwo dla pierwiastków występujących naturalnie, znajdujących się na terenach Azjatyckich.
Produkowanie magnesów na bazie neodymu jest oparte na dwóch technologiach. Japońskie firmy stosowano metodę spiekania proszków ferromagnetycznych, a w samych w USA popularna jest technika szybkiego chłodzenia. W zależności od wymagań, neodymowe magnesy wytwarza się poprzez zastosowanie dodatkowych stopów, np. aluminium, galu lub miedzi. Przez takie połączenie da się regulować magnetyczne parametry magnesu, jego poziom wytrzymałości oraz możliwość pracy w wysokim zakresie temperatur. Można nawet sprawić, że magnes wykaże dużą odporność na działanie na szkodliwe warunki atmosferyczne, na przykład wodę, która może spowodować korozję. Natomiast systematyczne ulepszanie metalurgii proszkowej przyczyniło się do uzyskania nowych stopów, które wpłynęły znacząco na podniesienie temperatury Curie. Wytwarzany w nowoczesny sposób magnes z neodymu, może uzyskać namagnesowanie na poziomie 1,6T, czyli znacznie większe na przykład od pola magnetycznego Ziemi.
Produkowanie magnesów na bazie neodymu jest oparte na dwóch technologiach. Japońskie firmy stosowano metodę spiekania proszków ferromagnetycznych, a w samych w USA popularna jest technika szybkiego chłodzenia. W zależności od wymagań, neodymowe magnesy wytwarza się poprzez zastosowanie dodatkowych stopów, np. aluminium, galu lub miedzi. Przez takie połączenie da się regulować magnetyczne parametry magnesu, jego poziom wytrzymałości oraz możliwość pracy w wysokim zakresie temperatur. Można nawet sprawić, że magnes wykaże dużą odporność na działanie na szkodliwe warunki atmosferyczne, na przykład wodę, która może spowodować korozję. Natomiast systematyczne ulepszanie metalurgii proszkowej przyczyniło się do uzyskania nowych stopów, które wpłynęły znacząco na podniesienie temperatury Curie. Wytwarzany w nowoczesny sposób magnes z neodymu, może uzyskać namagnesowanie na poziomie 1,6T, czyli znacznie większe na przykład od pola magnetycznego Ziemi.
Do namagnesowania magnesów neodymowych stosuje się urządzenia magnetyczne, czyli maszyny, w których możliwe jest wytworzenie odpowiednio dużego stałego pola elektromagnetycznego. Po zwiększeniu pola (natężenie prądu) do punktu zwanego punktem nasycenia, dalsze jego zwiększanie nie ma sensu, gdyż nie zwiększa to indukcji magnetycznej magnesu. Następnie wartość zewnętrznego pola jest zmniejszana do zera. Właściwości magnesów neodymowych, wykonanych z materiałów magnetycznie twardych sprawiają, że po wyłączeniu pola wartość namagnesowania nie spada do zera tylko ustala się w punkcie Br, czyli indukcji remanencji, zwanej także punktem pozostałości magnetycznej (namagnesowaniem resztkowym). Proces magnesowania najlepiej opisuje pierwsza ćwiartka pętli histerezy magnetycznej.
Magnesy ziem rzadkich to magnesy, które zawierają przynajmniej w jakiejś części metale nazywane ziem rzadkich. Do tej grupy pierwiastków zaliczamy: skand, itr, lantan, cer, prazeodym, neodym, promet, samar, europ, gadolin, terb, dysproz, holm, erb, tul, iterb i lutet. Najbardziej znane z tych pierwiastków dla każdego użytkownika magnesów to oczywiście neodym, który jest wykorzystywany do produkcji magnesów NdFeB, oraz samar, który jest wykorzystywany do produkcji magnesów SmCo. Pierwiastki ziem rzadkich wcale nie występują w małych ilościach w skorupie ziemskiej. Tak naprawdę występują dosyć obficie, ale zazwyczaj ich złoża są rozproszone i skąpe, co uniemożliwia opłacalne ich wydobycie. W związku z tym, zostały nazwane „pierwiastkami ziem rzadkich”.
Magnesy neodymowe wytwarzane ze związku stopu żelaza, boru i neodymu to kompozyt złożony z żelaza, boru i neodymu. W rzeczywistości w skład magnesów neodymowych wchodzi tylko około trzydziestu procent neodymu, dzięki swojej budowie atomowej magnesy te są tak silne.
Magnes z neodymu przyciąga silnie przede wszystkim żelazo i wszelkie stopy z jego domieszką oraz metale: gadolin, nikiel, erb, kobalt i dysproz. To, czy dany element zostanie łatwiej czy też trudniej przyciągnięty przez magnes, zależy też od kształtu tego elementu. W długim elemencie, np. w żelaznym gwoździu, kiedy zostanie on nasycony polem magnetycznym z magnesu stałego, szybko ustalą się miejsca biegunów magnetycznych, t.j. na jednym końcu gwoździa będzie „N”, a na drugim „S”. Jeżeli ten sam gwóźdź przetopimy i uformujemy z niego kulę, to okaże się, zwłaszcza jeżeli kula będzie w ruchu, że będzie ją trudniej wychwycić za pomocą pola magnetycznego.
Magnesy neodymowe zazwyczaj są dostępne w bardzo nieskomplikowanych kształtach takich jak: pierścień. Potocznie mówimy wtedy o magnesach pierścieniowych ale trzeba też dodać, że magnesy zarówno płytkowe jak i pierścieniowe mogą być wykonywane ze specjalnie fazowanymi otworami ułatwiającymi schowanie, zlicowanie z powierzchnią magnesu łba śruby lub wkrętu. Istnieje także możliwość wykonania magnesów neodymowych w kształcie kuli oraz tzw. magnesów segmentowych (łukowych) będących wycinkami pierścienia. Można również zamówić magnesy w kształcie np. trapezu lub innych figur geometrycznych, pod warunkiem, że da się taki kształt wyciąć za pomocą elektrodrążarki i nie pokruszyć przy tej operacji kształtki magnesu. Kruchość magnesów neodymowych jest cechą ograniczającą wykonywanie skomplikowanych kształtów, przykładowo, nie da się wykonać gwintu bezpośrednio w samym magnesie
Magnes neodymowy jest powszechnie wykorzystywany w wielu urządzeniach elektrycznych: licznikach, instalacjach alarmowych, głośnikach, silnikach. Do głównych gałęzi w których wykorzystuje się magnesy neodymowe zaliczamy: energetyczny.
Magnes neodymowy to najsilniejszy magnes stały dostępny na rynku. Jego niesamowicie silny magnes wynika z połączenia żelaza, neodymu i boru w odpowiedniej proporcji w celu uzyskania tetragonalnej struktury krystalicznej związku Nd2Fe14B. Dzięki takiemu połączeniu daje niespotykane wcześniej własności magnetyczne, w tym wyjątkowo wysoką anizotropię magnetokrystaliczną.
Magnesy neodymowe często produkowane są w formie spieków, ale istnieje również możliwość produkcji magnesów neodymowych jako tzw. magnesy wiązane, używając jako spoiwa żywic bądź tworzyw sztucznych.
Magnesy neodymowe często produkowane są w formie spieków, ale istnieje również możliwość produkcji magnesów neodymowych jako tzw. magnesy wiązane, używając jako spoiwa żywic bądź tworzyw sztucznych.
Oczywiście najsilniejszy będzie magnes wykonany z materiału o najwyższej mocy magnetycznej (np. N52. Jednocześnie jednak, takie materiały są dużo droższe od standardowych. Wyższy magnes będzie działał na większą odległość, linie sił pola magnetycznego będą wychodzić z płaszczyzny bieguna strzeliście do góry i istnieje szansa na przyciągnięcie elementu z żelaza lub innego magnesu z dalszej odległości. Natomiast magnes o płaskiej konstrukcji magnes w praktyce będzie miał większy udźwig, będzie w stanie przytrzymać i podnieść elementy o większej powierzchni i gabarytach.
Tak, w naszym sklepie można kupić magnesy neodymowe. Są one dostępne w różnych rozmiarach i kształtach, a także w różnych cenach, w zależności od ich mocy i jakości. Zachęcamy do zapoznania się z naszą ofertą i wybrania odpowiednich magnesów dla siebie.
Podczas gdy projektowano kolejne magnesy o dużej mocy wykorzystujące samar, na początku lat osiemdziesiątych zostały odkryte bardzo ciekawe magnetyczne cechy związku neodymu z dodatkiem boru i żelaza. Firma General Motors rok po odkryciu stworzyła nowy związek o strukturze chemicznej Nd2Fe14B, mające skład 15% neodymu, 6% boru i ponad 70% żelaza. Przemysłowy proces produkowania magnesów neodymowych o dużej mocy polega na dwóch metodach. W Japonii zakład Sumitomo, wchodzący w skład firmy Hitachi, podobnie jak procesie tworzenia magnesów na bazie samaru, używał metody spiekania materiałów w formie proszku, co pozwalało uzyskać gęste magnesy.
W Stanach Zjednoczonych silne magnesy neodymowe wytwarzano w zakładach firmy GM techniką szybkiego ochładzania stopionego proszku izotropowego. Z jakiego powodu połączenie neodymu z żelazem i borem dało znacznie lepsze rezultaty? Użycie neodymu znacznie mniej kosztowało, niż samar, a oprócz tego neodym charakteryzuje się znacznie lepszymi parametrami magnetycznymi. Ale temperatura Curie neodymu była znacznie niższa, dlatego postanowiono podnieść tę temperaturę do 530°C. Taką wartość uzyskano dzięki dodaniu do składu magnesu neodymowego niewielkiej ilości boru. Oprócz tego da się też w pewien sposób zmieniać charakterystykę magnetyczną, poprzez wprowadzenie do magnesu pomocniczych pierwiastków, takich jak gal Ga, miedź Cu, niob Nb oraz glin Al.
Magnesy wykonane z neodymu często posiadają także w powłoki zapobiegające korozji i mające zabezpieczające działanie przed oddziaływaniem niekorzystnych warunków pogodowych. Wykonuje się to przez dołożenie cieniutkiej warstwy niklu lub miedzi na przykład w uchwytach magnetycznych do poszukiwań, czyli magnesach stosowanych do sprawdzania dna jezior, rzek i mórz. Inżynierowie cały czas opracowują bardziej zaawansowane magnesy neodymowe, a dzięki postępowi w metalurgii, powstają nieznane wcześniej łączenia metali o podwyższonej koercji, jak też magnesy o znacznie wyższej temperaturze Curie oraz możliwości namagnesowania stopów, przekraczające 1,6T.
W Stanach Zjednoczonych silne magnesy neodymowe wytwarzano w zakładach firmy GM techniką szybkiego ochładzania stopionego proszku izotropowego. Z jakiego powodu połączenie neodymu z żelazem i borem dało znacznie lepsze rezultaty? Użycie neodymu znacznie mniej kosztowało, niż samar, a oprócz tego neodym charakteryzuje się znacznie lepszymi parametrami magnetycznymi. Ale temperatura Curie neodymu była znacznie niższa, dlatego postanowiono podnieść tę temperaturę do 530°C. Taką wartość uzyskano dzięki dodaniu do składu magnesu neodymowego niewielkiej ilości boru. Oprócz tego da się też w pewien sposób zmieniać charakterystykę magnetyczną, poprzez wprowadzenie do magnesu pomocniczych pierwiastków, takich jak gal Ga, miedź Cu, niob Nb oraz glin Al.
Magnesy wykonane z neodymu często posiadają także w powłoki zapobiegające korozji i mające zabezpieczające działanie przed oddziaływaniem niekorzystnych warunków pogodowych. Wykonuje się to przez dołożenie cieniutkiej warstwy niklu lub miedzi na przykład w uchwytach magnetycznych do poszukiwań, czyli magnesach stosowanych do sprawdzania dna jezior, rzek i mórz. Inżynierowie cały czas opracowują bardziej zaawansowane magnesy neodymowe, a dzięki postępowi w metalurgii, powstają nieznane wcześniej łączenia metali o podwyższonej koercji, jak też magnesy o znacznie wyższej temperaturze Curie oraz możliwości namagnesowania stopów, przekraczające 1,6T.
Pierwsze udokumentowane testy oraz badania nad stopami jakie można by było wykorzystać do produkcji bardzo mocnych magnesów rozpoczęły się ponad 50 lat temu. Właśnie w tamtym okresie G. Hoffer i K. Strnat z laboratorium Air Force Materials , rozpoczęli pracę nad magnetykami, składającymi się z metali wchodzących w skład tak zwanej grupy metali ziem rzadkich. Początkowo pierwsze materiały, jakie chciano użyć do stworzenia mocnych magnesów, były tworzone o żelazo, kobalt i lekkie lantanowce, w skład których wchodzą: neodym Nd, cer Ce, prazeodym Pr, itr Y, samar Sm i lantan La. Te mało znane metale wykazywały nietypowe cechy, takie jak możliwość silnego namagnesowania, lecz ich temperatura Crie była bardzo niska. Wytwarzane dzisiaj magnesy neodymowe o dużej sile zawierają obok żelaza również domieszkę odpowiednio dobranych lantanowców, co im zapewnia wysoki poziom anizotropii magneto-krystalicznej, a poza tym dokłada się do nich niewielką ilość kobaltu żeby podnieść poziom temperatury Curie. Pierwsze silne magnesy zostały opracowane około 50 lat temu ze sproszkowanych ziaren samaru wraz z innymi lantanowcami. Stworzono nieznany dotychczas, potężny magnes SmCo5. Proces opierał się na ukierunkowaniu kryształów rozdrobnionego stopu w polu magnetycznym w czasie spiekania. Wypiekanie gotowych magnesów było realizowane w temperaturze powyżej 1100°C przy końcowym wyżarzaniu w temperaturze o 250°C niższej. Finalnym z procesów produkowania silnego magnesu było namagnesowanie materiału przy użyciu pola magnetycznego 2T. Po zastosowaniu tej technologii temperatura Curie prototypowego magnesu podwyższyła się do 745°C.
Neodymowe magnesy to dzisiaj najmocniejsze rodzaje magnesów, jakie udało się do tej pory stworzyć. Pod koniec XX wieku w Trinity College w Dublinie Michae Coey opracował nieznany dotychczas materiał magnetyczny o strukturze chemicznej Sm2Fe17N2. Jego proces wytworzenia opierał się o syntezę drobnego proszku samaru i żelaza, które podczas prasowania w mocnym polu magnetycznym razem z nowym składnikiem – azotem, uzyskały temperaturę Curie aż do 470°C i namagnesowanie na poziomie 0,9T. Nie osiągnięto tu wprawdzie parametrów magnesów wykonanych z neodymu, ale nowo opracowany materiał faktycznie sporo przewyższał pierwsze z magnesów wykorzystujących ten pierwiastek. Koniec XX wieku przyniósł następne odkrycia w dziedzinie silnych magnesów oraz metod ich wytwarzania.
Opracowano nano-krystaliczny materiał magnetyczny, składający się z mikroskopijnych ziaren o wielkości mniejszej niż 100 nm. Ziarna, które zostały odkryte nano-kryształów, w odróżnieniu od do struktur monokrystalicznych są od siebie oddzielone o wiele większymi granicami o wyższym napięciu powierzchniowym oraz mniej uporządkowanej budowie. Dzięki wykorzystaniu, na etapie wytwarzania mieszaniny pierwiastków z rodziny ziem rzadkich w połączeniu z dodatkiem żelaza, charakteryzują się remanencją magnetyczną na wysokim poziomie. Takie doskonałe parametry magnetyczne wynikają również z jednej istotnej rzeczy, czyli sprzężenia momentów magnetycznych żelaza z neodymem. Daje to bardzo dobre magnesowanie opisywanych magnesów.
Opracowano nano-krystaliczny materiał magnetyczny, składający się z mikroskopijnych ziaren o wielkości mniejszej niż 100 nm. Ziarna, które zostały odkryte nano-kryształów, w odróżnieniu od do struktur monokrystalicznych są od siebie oddzielone o wiele większymi granicami o wyższym napięciu powierzchniowym oraz mniej uporządkowanej budowie. Dzięki wykorzystaniu, na etapie wytwarzania mieszaniny pierwiastków z rodziny ziem rzadkich w połączeniu z dodatkiem żelaza, charakteryzują się remanencją magnetyczną na wysokim poziomie. Takie doskonałe parametry magnetyczne wynikają również z jednej istotnej rzeczy, czyli sprzężenia momentów magnetycznych żelaza z neodymem. Daje to bardzo dobre magnesowanie opisywanych magnesów.
Przede wszystkim podstawowymi odbiorcami silnych magnesów są podmioty oferujące urządzenia elektryczne, elektroniczne, pomiarowe, przedsiębiorstwa motoryzacyjne oraz dostarczające rozmaite maszyny dla przemysłu. Możliwości magnetyczne bardzo również ceni branża meblowa, odzieżowa, w szczególności związana z odzieżą medyczną, firmy wytwarzające zamykania do galanterii oraz rzecz jasna marketing i reklama.
Magnesy neodymowe to spiek wykonany z żelaza, boru, neodymu i innych dodatków. Proces produkcji zaczyna się od dobrania odpowiednich ilości każdego z pierwiastków, które zostają stopione, a następnie odlane. Powstałe arkusze zostają kruszone metodą wodorową, a potem mielone na proszek. Otrzymany w ten sposób proszek jest poddawany procesowi zagęszczania. Materiał zostaje uformowany metodą pseudo-izostatyczną pod dużym ciśnieniem, co pozwala na uzyskanie dużego stopnia gęstości i jednorodności. W czasie procesu formowania, materiał jest namagnesowany przy użyciu pola magnetycznego, które określa kierunek magnesowania, jeśli produkowane są magnesy anizotropowe, lub bez użycia pola magnetycznego, jeśli potrzebne są magnesy izotropowe. Następnie, kształtki zostają spiekane, a po tym zabiegu poddawane są obróbce mechanicznej i powierzchniowej (w tym pokrywane są warstwami ochronnymi). Na koniec, gotowy produkt jest namagnesowany w magneśnicy, a finalnie staje się magnesem.
Tak, istnieje kilka sposobów na rozmagnesowanie magnesów z neodymu. Najprostszym z nich jest ogrzanie magnesu najpierw powyżej zdefiniowanej dla materiału magnetycznego maksymalnej temperatury pracy, zazwyczaj jest to 80 stopni C - co spowoduje częściowe odmagnesowanie, a później rozgrzanie powyżej temperatury Curie, czyli takiej powyżej której ferromagnetyk staje się paramagnetykiem, będzie to skutkowało całkowitym zdemagnesowaniem. Innymi sposobami na rozmagnesowanie magnesów neodymowych są: działanie odpowiednio dużym stałym i przeciwnym polem magnetycznym lub poddanie magnesu zanikającym i przemiennym polem magnetycznym.
Najważniejszym kryterium w doborze magnesów neodymowych będzie jego przeznaczenie. Należy wziąć pod uwagę warunki temperaturowe, pogodę i wreszcie siłę z jaką ma działać magnes. Siła działania magnesów neodymowych często podawana jest jako udźwig w kilogramach. Należy wziąć pod uwagę, iż jest to wartość mierzona w laboratoriach, w idealnych warunkach, przy idealnym kontakcie magnesu z podłożem ferromagnetycznym i co istotne kierunek działania tej siły jest prostopadły do powierzchni kontaktu magnesu z podłożem. W razie wątpliwości proszę kontaktować się z doradcami firmy Dhit sp. z o.o. telefon w zakładce kontakt.
Symbole magnesów neodymowych obejmują litery i cyfry, gdzie symbole literowe jak M ("medium"), H ("high"), SH ("super high"), UH ("ultra high"), EH ("extra high") odnoszą się do wartości koercji magnesu na utratę magnetyzmu w wyniku wysokiej temperatury lub oddziaływania przeciwnego pola magnetycznego, a cyfry jak 35, 38, 42, 45, 48, 50, 52 określają gęstość energii magnetycznej magnesu wyrażoną w MGsOe. Na przykład, symbol N52SH oznacza, że jest to magnes neodymowy z gęstością energii osiągającą 52 Mega Gauss Oerstedach - (MGsOe) i nadzwyczajną odpornością na rozmagnesowanie (SH oznacza "super high").
Magnetyzm jest trwały. Ścisłe mówiąc, magnetyzm osłabia się przez lata, jednak demagnetyzacja jest tak niewielka, że nawet po kilkudziesięciu latach nie odczuwa się znacznego osłabienia. Dlatego magnesy neodymowe są powszechnie uważane za niewrażliwe na demagnetyzację i nazywane magnesami trwałymi. Demagnetyzacja częściej występuje z powodu zmian temperatury i obciążenia odpychającego, a nie ze względu na upływ czasu. Magnesy z materiału Alnico mogą wymagać ponownego namagnesowania, ponieważ łatwo ulegają demagnetyzacji z powodu obciążenia odpychającego.
Nie, nie podwoi się.
Gęstość strumienia magnetycznego jest ilością strumienia magnetycznego w jednostce powierzchni. Chociaż gęstość strumienia stanie się nieco silniejsza, gdy dwa magnesy zostaną umieszczone pionowo jeden na drugim, ponieważ powierzchnia pozostanie taka sama, nie będzie znaczącej różnicy. Na przykład, jeśli dwa magnesy o rozmiarze MW 10mm x 10mm zostaną umieszczone jeden na drugim, gęstość strumienia magnetycznego będzie prawie taka sama jak dla magnesu o rozmiarze MW 10x10 mm.
Gęstość strumienia magnetycznego jest ilością strumienia magnetycznego w jednostce powierzchni. Chociaż gęstość strumienia stanie się nieco silniejsza, gdy dwa magnesy zostaną umieszczone pionowo jeden na drugim, ponieważ powierzchnia pozostanie taka sama, nie będzie znaczącej różnicy. Na przykład, jeśli dwa magnesy o rozmiarze MW 10mm x 10mm zostaną umieszczone jeden na drugim, gęstość strumienia magnetycznego będzie prawie taka sama jak dla magnesu o rozmiarze MW 10x10 mm.
Magnes neodymowy odkrył japoński naukowiec Sagawa Masato. On jako pierwszy podjął badania związane z magnetycznymi cechami pierwiastków ziem rzadkich prowadził w Fujitsu Laboratories przez około 10 lat. Później dołączył do Sumimoto Special Metals i twierdzi się, że właśnie tam, na początku lat 80-tych ostatecznie opracował technologię i stworzył współczesny spiekany magnes neodymowy oparty na związku Nd2Fe14B. Od tamtego czasu obserwuje się bardzo szybki rozwój tej dziedziny nauki.