MW 10x20 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz ogromnej wydajności magnetycznej, magnesy trwałe oferują następujące zalety:

• Ich moc jest stabilna, a po blisko 10 latach spada jedynie o ~1% (wg badań),
• Magnesy neodymowe odznaczają się skuteczną odpornością na osłabienie pola magnetycznego przez pola zewnętrzne,
• Poprzez wykorzystanie połyskliwej osłony z złota, element nabiera estetyczny wygląd,
• Cechują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co zwiększa ich moc działania,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki wielowariantowości w kształtowaniu oraz możliwości modyfikacji do nietypowych wymagań,
• Istotne miejsce w technologiach przyszłości – wykorzystywane są w urządzeniach pamięci masowej, elektrycznych układach napędowych, sprzęcie medycznym, i innych zaawansowanych urządzeniach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Charakterystyka wad magnesów neodymowych: słabe strony i propozycje wykorzystania

• Ulegają uszkodzeniom na silne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto zabezpieczyć magnesy w specjalnych obudowach. Takie zabezpieczenie nie tylko chroni magnes, ale także zwiększa jego odporność na uszkodzenia,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku wytrzymałości. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich moc maleje (zależy to od wielkości oraz kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak magnesy w gumie lub tworzywach, które zabezpieczają utlenianiu i korozji,
• Zalecamy pokrywę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji gwintów wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, małe elementy tych produktów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, zmierzony w warunkach optymalnych, czyli:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Udźwig magnesu jest uzależniony w praktyce od następujących czynników, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.