MW 10x20 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz potężnej mocy, magnesy trwałe mają następujące zalety:

• Zachowują siłę przyciągania przez niemal dziesięć lat – spadek to zaledwie ~1% (wg symulacji),
• Wykazują dużą odporność na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Zastosowanie lśniącej warstwy z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element ma estetykę,
• Dzięki strukturze magnetycznej, magnesy dysponują wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość indywidualnego kształtowania jak również zoptymalizowania do precyzyjnych potrzeb,
• Fundamentalne znaczenie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – mają zastosowanie w dyskach twardych, silnikach elektrycznych, urządzeniach medycznych, i innych zaawansowanych urządzeniach.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Wady magnesów neodymowych:

• Z powodu ich kruchości mogą pękać przy silnych wstrząsach. Sugerujemy stosowanie stalowych etui do ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich trwałość.,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na wytrzymałość magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu jak również wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują siłę nawet w 230°C,
• Wilgoć to główny wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku użycia na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Zalecamy pokrywę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji nakrętek wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych magnesów potrafią utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena jest relatywnie wysoka,

Najwyższa nośność magnesu – co ma na to wpływ?

Podana wytrzymałość magnesu stanowi optymalną wytrzymałość, wyliczona w idealnych warunkach, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.