UMGZ 25x17x8 [M5] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gwint zewnętrzny

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną siłą, nasze magnesy posiadają dodatkowe korzyści::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Moc magnesu została określona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej, działającej jako idealny przewodnik strumienia
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najważniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Masywność podłoża – za chuda blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża nośność.