UMS 60x18x8.5x15 / N38 - uchwyt magnetyczny stożkowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz znacznej mocy, magnesy trwałe posiadają następujące zalety:

• Zachowują siłę przyciągania przez blisko 10 lat – utrata to zaledwie ~1% (w teorii),
• Posiadają znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych w obecności zewnętrznych pól,
• Zastosowanie metalicznej obróbki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element ma estetykę,
• Magnesy charakteryzują się maksymalną indukcją magnetyczną na zewnętrznej stronie,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Z uwagi na możliwość swobodnego nadania kształtu oraz adaptacji do unikalnych rozwiązań, magnesy typu NdFeB mogą być formowane w różnorodnych struktur i formatów, co umożliwia szerokie spektrum zastosowań,
• Wszechstronna obecność w przemyśle high-tech – pełnią rolę w urządzeniach pamięci masowej, napędach bezszczotkowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, i skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady neodymowych magnesów:

• Przy silnych uderzeniach mogą się łamać, dlatego polecamy umieszczanie ich w mocnych obudowach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami, a także podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak magnesy w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu oraz korozji,
• Sugerujemy osłonę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu gwintów wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych kształtów.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że małe elementy tych produktów mogą utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Przy masowej produkcji koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, określony w idealnych warunkach, a mianowicie:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.