UMGZ 32x18x8 [M6] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gwint zewnętrzny

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich mocną zdolnością przyciągania, magnesy trwałe wykazują korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (w warunkach laboratoryjnych),
• Słyną z odporności na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Zastosowanie eleganckiej obróbki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element ma estetykę,
• Indukcja magnetyczna na roboczej części magnesu jest maksymalna,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Dzięki możliwość elastycznego formowania oraz personalizacji do klientowskich potrzeb, magnesy neodymowe mogą być wytwarzane w dopasowanych form i wymiarów, co zwiększa ich wszechstronność zastosowań,
• Istotne miejsce w technologiach przyszłości – pełnią rolę w urządzeniach pamięci masowej, modułach napędowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w niewielkich wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w kompaktowych konstrukcjach

Problemowe aspekty magnesów neodymowych oraz sposoby ich zastosowania

• Kruchość to jedna z ich wad. Przy silnym uderzeniu mogą się złamać. Zalecamy przechowywanie ich w specjalnym uchwycie, co nie tylko chroni je przed uderzeniami, ale także podnosi ich trwałość,
• Ostrzegamy, że magnesy neodymowe mogą tracić swoją wytrzymałość w wysokich temperaturach. Aby temu zapobiec, radzimy nasze specjalistyczne magnesy [AH], które działają efektywnie nawet przy 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną utlenianiu,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i skomplikowanych form w magnesach, proponujemy zastosowanie obudowy - uchwytu magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Przy masowej produkcji koszt magnesów neodymowych jest nieopłacalny ekonomicznie,

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, wyliczony w warunkach optymalnych, czyli:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez następujące aspekty, usystematyzowane od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.