UMGZ 32x18x8 [M6] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gwint zewnętrzny

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie z dużą mocą.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• której grubość to min. 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Należy pamiętać, że udźwig roboczy będzie inne pod wpływem poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco są słabsze, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.