UMH 60x15x69 [M8] / N38 - uchwyt magnetyczny z hakiem

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje siły granicznej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez wielu zmiennych, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig mierzono używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.