UMH 60x15x69 [M8] / N38 - uchwyt magnetyczny z hakiem

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza imponującą mocą, magnesy typu NdFeB wnoszą dodatkowe korzyści::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu dotyczy wartości maksymalnej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• przy całkowitym braku odstępu (brak zanieczyszczeń)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.