UMGZ 20x15x7 [M4] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gwint zewnętrzny

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, takie jak::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie z dużą mocą.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do siły granicznej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną wolną od rys
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu będzie inne w zależności od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.