UMGW 42x20x9 [M6] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu dotyczy wartości maksymalnej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• z użyciem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.