MP 15x7/3.5x3 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich solidną zdolnością przyciągania, neodymowe magnesy zawierają również korzyściami:

• Zachowują magnetyczne właściwości przez niemal dziesięć lat – utrata to zaledwie ~1% (zgodnie z analizami),
• Zachowują swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Dzięki lśniącemu wykończeniu, osłona z niklu, pokryta złotem, lub srebrzona nadaje elegancki wygląd,
• Cechują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co poprawia właściwości przyciągania,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką wytrzymałość termiczną, pozwalając na działanie w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Dzięki wielowariantowości w budowaniu oraz zdolnościom technologicznym personalizacji do konkretnych potrzeb,
• Wszechstronna obecność w przemyśle elektronicznym – wykorzystywane są w urządzeniach pamięci masowej, mechanizmach elektromotorycznych, urządzeniach medycznych, oraz zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w małych wymiarach, co czyni je użytecznymi w kompaktowych konstrukcjach

Wady neodymowych magnesów:

• W sytuacji, gdy są narażone na silne uderzenia, możliwe jest ich złamanie. Rekomendujemy korzystanie z metalowych obudów dla ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku mocy. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich moc maleje (zależy to od wielkości oraz kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Wysoka wilgotność to główny wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ograniczona możliwość zrealizowania gwintów w magnesie oraz złożonych form - zalecana obudowa - mocowanie magnesu.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Ponadto, drobne składniki tych urządzeń potrafią utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe mają wyższą cenę niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co zwiększa koszty zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, ustalony w idealnych warunkach, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Praktyczny udźwig jest zależny od czynników, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.