UMP 67x28 [M8+M10] GW F120 Lina / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną siłą, magnesy neodymowe posiadają wiele innych atutów::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania zależy od kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, szczelina) działa jak izolator, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.