MW 5x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu będzie inne w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kierunek działania siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.