MW 5x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, srebro) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje maksymalnych osiągów, którą uzyskano w środowisku optymalnym, czyli:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj stali – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.