SM 32x250 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Co wpływa na udźwig w praktyce

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.