SM 32x250 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz ogromnej mocy, magnesy typu NdFeB charakteryzują się następujące zalety:

• Ich moc utrzymuje się, a po około dziesięciu latach spada jedynie o ~1% (wg badań),
• Magnesy neodymowe odznaczają się skuteczną odpornością na demagnetyzację przez zewnętrzne źródła magnetyzmu,
• Magnes z gładką powierzchnią złotą jest atrakcyjniejszy,
• Wykazują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co wpływa na ich skuteczność,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość indywidualnego modelowania jak również modyfikacji do precyzyjnych warunków,
• Ogromne znaczenie w nowoczesnych technologiach – mają zastosowanie w pamięciach magnetycznych, mechanizmach elektromotorycznych, precyzyjnych narzędziach medycznych, oraz maszynach przemysłowych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w małych wymiarach, co czyni je użytecznymi w kompaktowych konstrukcjach

Wady neodymowych magnesów:

• Są wrażliwe na silne uderzenia, co może spowodować pęknięcia. Sugerujemy zabezpieczanie magnesów w mocnych etui, które ochronią je przed uszkodzeniami oraz zwiększają ich wytrzymałość,
• Magnesy neodymowe rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego osłabienia wytrzymałości (czynnikiem jest kształt i wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają rdzewienie,
• Sugerujemy obudowę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji gwintów wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena jest wyższa niż przeciętnie,

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, określony w doskonałym środowisku, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez te czynniki, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.