UMH 42x9x46 [M6] / N38 - uchwyt magnetyczny z hakiem

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najwyższa nośność magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, zakładającej:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig wynika z szeregu czynników, uszeregowanych od kluczowych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.