SMZR 25x250 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich znaczną mocą, komponenty magnetyczne wyróżniają się też korzyściami:

• Zachowują siłę przyciągania przez około dziesięć lat – spadek to zaledwie ~1% (zgodnie z analizami),
• Magnesy neodymowe odznaczają się znakomitą odpornością na magnetyczny zanik przez zewnętrzne zakłócenia elektromagnetyczne,
• Zastosowanie estetycznej obróbki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Indukcja magnetyczna na powierzchni magnesu okazuje się maksymalna,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką wytrzymałość termiczną, pozwalając na pracę w temperaturach dochodzących do 230°C i powyżej...
• W kontekście możliwość pełnego dopasowywania oraz dostosowania do niestandardowych projektów, magnesy typu NdFeB mogą być modelowane w wielu struktur i formatów, co potęguje ich funkcjonalność,
• Uniwersalne wykorzystanie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – wykorzystywane są w napędach komputerowych, zespole silników, precyzyjnych narzędziach medycznych, oraz nowoczesnych systemach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neo-dymowych:

• Przy bardzo mocnych uderzeniach mogą się łamać, dlatego polecamy umieszczanie ich w mocnych obudowach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami, a także podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Wysoka wilgotność to największy wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku użycia na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ograniczona możliwość wytworzenia gwintów w magnesie oraz bardziej skomplikowanych kształtów - preferowana osłonka - uchwyt magnetyczny.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Warto też zauważyć, że małe elementy tych magnesów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, zmierzona w idealnych warunkach, to znaczy:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Udźwig magnesu zależy w praktyce od następujących czynników, według ich znaczenia:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.