SM 32x200 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz wyjątkowej wydajności magnetycznej, neodymowe magnesy posiadają następujące zalety:

• Ich moc jest stabilna, a po około dziesięciu latach maleje jedynie o ~1% (wg badań),
• Dysponują znakomitą odpornością na zanik pola magnetycznego w wyniku zewnętrznych źródeł magnetyzmu,
• Innymi słowy, dzięki gładkiej formie z złota, element prezentuje się atrakcyjnie,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje maksymalne pole magnetyczne – to jeden z ich atutów,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i są w stanie działać (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Możliwość niestandardowego kształtowania oraz dopasowania do indywidualnych wymagań,
• Ogromne znaczenie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – wykorzystywane są w pamięciach magnetycznych, silnikach elektrycznych, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w kompaktowych konstrukcjach

Wady neodymowych magnesów:

• Przy silnych uderzeniach mogą pękać, dlatego polecamy umieszczanie ich w specjalnych uchwytach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami, a także podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doświadczają spadku siły. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich wytrzymałość maleje (zależy to od wielkości oraz kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają rdzewienie,
• Sugerujemy osłonę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu nakrętek wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych form.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, małe elementy tych urządzeń mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy ograniczeniach budżetowych koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Podana wytrzymałość magnesu oznacza optymalną wytrzymałość, wyliczona w najlepszych okolicznościach, a mianowicie:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Udźwig magnesu zależy w praktyce od następujących czynników, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.