SM 32x175 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na skuteczność.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego zalecamy obudowy lub montaż w stali.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w następującej konfiguracji:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (brak powłok)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na efektywny udźwig mają wpływ parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.