SM 18x275 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich bardzo wysoką zdolnością przyciągania, magnesy neodymowe mają także korzyściami:

• Ich moc utrzymuje się, a po blisko 10 latach spada jedynie o ~1% (wg badań),
• Magnesy wyjątkowo dobrze zabezpieczają się przed demagnetyzacją spowodowaną zewnętrznym polem magnetycznym,
• Poprzez naniesienie ozdobnej powłoki z złota, element prezentuje nowoczesny wygląd,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje skoncentrowane pole magnetyczne – to cecha kluczowa,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe potrafią pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość dokładnego nadawania kształtu i zoptymalizowania do określonych zastosowań,
• Kluczowa rola w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – pełnią rolę w pamięciach magnetycznych, silnikach elektrycznych, sprzęcie medycznym, jak również nowoczesnych systemach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Charakterystyka wad magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Z powodu ich delikatności mogą się łamać przy silnych wstrząsach. Sugerujemy stosowanie metalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Magnesy neodymowe mogą być wrażliwe na wysokie temperatury. Jeśli planujesz użytkowanie ich w warunkach przekraczających 80°C, rekomendujemy wybór naszych specjalnych magnesów [AH] zdolnych do pracy nawet w 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą ulec korozji. Dlatego podczas użytkowania na zewnątrz, sugerujemy stosowanie magnesów nieprzepuszczalnych dla wody wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału odpornego na wilgocią,
• Ograniczona możliwość produkcji nakrętek w magnesie oraz skomplikowanych form - zalecana obudowa - mechanizm mocujący.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, małe elementy tych produktów mogą utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, wyliczony w warunkach optymalnych, czyli:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez następujące aspekty, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.