SM 25x350 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich wyjątkową skutecznością magnetyczną, komponenty magnetyczne zawierają również korzyściami:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Posiadają znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych w wyniku zewnętrznych źródeł pola magnetycznego,
• Dzięki lśniącemu wykończeniu, osłona niklowana, złotowa, lub ze srebra nadaje wizualnie atrakcyjny wygląd,
• Cechują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co wpływa na ich skuteczność,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość indywidualnego formowania oraz uregulowania do indywidualnych założeń,
• Wszechstronna obecność w przemyśle high-tech – są używane w napędach komputerowych, elektrycznych układach napędowych, urządzeniach medycznych, oraz skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Charakterystyka wad magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Są podatne na silne uderzenia, co może prowadzić do pękają. Aby zapobiec uszkodzeniom, rekomendujemy przechowywanie ich w obudowie stalowej. Stalowa obudowa chroni magnes przed wstrząsami i podnosi jego trwałość,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na moc magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu oraz wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują siłę nawet w 230°C,
• Magnesy, wystawione na działanie wilgoci, po prostu utleniają się. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ograniczona możliwość produkcji gwintów w magnesie oraz złożonych form - zalecana obudowa - mocowanie magnesu.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Ponadto, niewielkie części tych produktów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe kosztują więcej niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co zwiększa koszty zastosowanie przy dużych ilościach

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, ustalony w doskonałym środowisku, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.