SM 25x350 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub montaż w stali.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, zakładającej:

• z wykorzystaniem blachy ze miękkiej stali, która służy jako idealny przewodnik strumienia
• posiadającej grubość minimum 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji będzie inne zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, powietrze) działa jak izolator, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.