MW 10x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich niezwykłą energią, magnesy trwałe mają także korzyściami:

• Mają niezmienny udźwig, a przez ponad dziesięć lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Magnesy neodymowe odznaczają się bardzo dużą odpornością na osłabienie pola magnetycznego przez zewnętrzne źródła magnetyzmu,
• Zastosowanie błyszczącej powłoki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element ma estetykę,
• Dzięki swoim właściwościom, magnesy posiadają wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, mogą działać (w zależności od formy) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Możliwość niestandardowego formowania jak również zoptymalizowania do precyzyjnych założeń,
• Uniwersalne wykorzystanie w przemyśle high-tech – wykorzystywane są w urządzeniach pamięci masowej, elementach napędu, aparaturze medycznej, oraz wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w małych wymiarach, co umożliwia ich użycie w miniaturowych urządzeniach

Charakterystyka wad magnesów neodymowych oraz sposoby ich zastosowania

• Ulegają na silne uderzenia, co może prowadzić do łamią się. Aby zapobiec uszkodzeniom, rekomendujemy przechowywanie ich w uchwycie metalowym. Stalowa obudowa chroni magnes przed wstrząsami i zwiększa jego trwałość,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają rdzewienie,
• Sugerujemy pokrywę - mocowanie magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji nakrętek wewnątrz magnesu oraz złożonych form.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, małe elementy tych magnesów mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu odpowiada maksymalną siłę, określona w idealnych warunkach, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.