MW 5x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (nikiel, Au, srebro) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, dysków i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Siła trzymania 0.55 kg jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• posiadającej masywność min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z szeregu czynników, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Dystans (między magnesem a blachą), gdyż nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – zbyt cienka stal nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.