SM 25x225 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ogromną siłą, nasze magnesy posiadają wiele innych atutów::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność koercji.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Siła trzymania 0 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• przy całkowitym braku odstępu (bez powłok)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha nie zamyka strumienia, przez co część strumienia ucieka w powietrzu.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.