SM 25x275 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich znaczną skutecznością magnetyczną, komponenty magnetyczne zawierają również korzyściami:

• Nie tracą magnetyzmu, nawet w ciągu blisko dziesięciu lat – spadek udźwigu wynosi tylko ~1% (teoretycznie),
• Utrzymują swoje właściwości magnetyczne nawet przy silnym polu zewnętrznym,
• Poprzez zastosowanie połyskliwej powłoki z srebra, element ma estetyczny wygląd,
• Dzięki zoptymalizowanej konstrukcji, magnesy posiadają wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki wielowariantowości w kształtowaniu oraz zdolnościom technologicznym modyfikacji do rozwiązań klienta,
• Szerokie zastosowanie w technologiach przyszłości – są powszechnie wykorzystywane w napędach komputerowych, zespole silników, zaawansowanych przyrządach medycznych, jak również skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady neodymowych magnesów:

• W sytuacji, gdy są narażone na mocne wstrząsy, mogą ulec pęknięciu. Rekomendujemy korzystanie z stalowych etui dla ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich odporność.,
• Magnesy neodymowe rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego osłabienia wytrzymałości (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Wilgoć to największy wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji nakrętek i złożonych kształtów w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - uchwytu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, małe elementy tych magnesów potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Przy masowej produkcji koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, wyliczona w idealnych warunkach, a mianowicie:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.