SMZR 25x175 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz ogromną siłą, te produkty wnoszą dodatkowe korzyści::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• przy zerowej szczelinie (bez zanieczyszczeń)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez wielu zmiennych, wymienionych od kluczowych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża nośność.