SM 25x175 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza potężną siłą, magnesy typu NdFeB oferują wiele innych atutów:|Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, w tym:|Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) mają nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy siły granicznej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, czyli:

• przy użyciu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy zerowej szczelinie (brak farby)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, realna moc jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina – występowanie ciała obcego (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia ucieka w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.