SM 25x150 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność koercji.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji reprezentuje wartości maksymalnej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, czyli:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Należy pamiętać, że udźwig roboczy może być niższe pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.