SM 25x150 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, złoto, srebro) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Moc magnesu została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• z użyciem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w warunkach ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu będzie inne pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (między magnesem a metalem), bowiem nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – największą siłę osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Warunki termiczne – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża nośność.