MW 18.9x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz niezwykłą wydajnością magnetyczną, nasze magnesy posiadają dodatkowe korzyści::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, Ag) mają nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru wykonanego w następującej konfiguracji:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej, działającej jako idealny przewodnik strumienia
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Odstęp (między magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig mierzono stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.