MW 18.9x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, srebro) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu dotyczy maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• z użyciem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się równą strukturą
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez szeregu czynników, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) działa jak izolator, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.