SM 25x325 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz imponującej siły przyciągania, magnesy typu NdFeB posiadają następujące zalety:

• Mają stabilną moc, a przez blisko 10 lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (w testach),
• Magnesy świetnie są chronione przed demagnetyzacją spowodowaną zewnętrznym polem magnetycznym,
• Dzięki eleganckiemu wykończeniu, obróbka z niklu, o wykończeniu złotym, lub ze srebra nadaje czysty wygląd,
• Indukcja magnetyczna na działającej warstwie magnesu jest wyjątkowa,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Dzięki elastyczności w projektowaniu oraz możliwości personalizacji do złożonych aplikacji,
• Szerokie zastosowanie w przemyśle elektronicznym – znajdują zastosowanie w pamięciach magnetycznych, modułach napędowych, aparaturze medycznej, a także maszynach przemysłowych.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Wady magnesów neodymowych:

• Przy silnych uderzeniach mogą pękać, dlatego polecamy umieszczanie ich w mocnych obudowach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami i podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doświadczają spadku siły. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich wytrzymałość maleje (zależy to od wielkości oraz kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak magnesy w gumie lub tworzywach, które zabezpieczają utlenianiu oraz korozji,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - mocowania magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, jeśli zostaną połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych magnesów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe mają wyższą cenę niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co może ograniczać zastosowanie przy dużych ilościach

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Podana nośność magnesu stanowi najwyższą nośność, zmierzona w warunkach optymalnych, to znaczy:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od kluczowych elementów, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.