SM 25x325 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla najkorzystniejszych warunków, obejmującej:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w neutralnych warunkach termicznych

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Warto wiedzieć, iż siła w aplikacji będzie inne w zależności od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe obniżają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.