SM 25x325 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie z dużą mocą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje siły granicznej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, czyli:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez szeregu czynników, wymienionych od najważniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), gdyż nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje udźwig.