MPL 40x18x10 SH / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• przy zerowej szczelinie (bez zanieczyszczeń)
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Na skuteczność trzymania wpływają parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.