SM 25x125 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata mocy wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, Au, srebro) mają estetyczny, metaliczny wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną diagnostykę.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Siła oderwania została określona dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• przy bezpośrednim styku (brak farby)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu może być niższe zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.