SM 25x125 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Informacja o udźwigu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej, pełniącej rolę idealny przewodnik strumienia
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• przy całkowitym braku odstępu (brak powłok)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Na realną siłę oddziałują parametry środowiska pracy, takie jak (od priorytetowych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.