SM 32x225 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłej energii pola, elementy magnetyczne charakteryzują się następujące zalety:

• Zachowują siłę przyciągania przez niemal 10 lat – utrata to zaledwie ~1% (zgodnie z analizami),
• Nie tracą swoje właściwości magnetyczne nawet przy silnym polu zewnętrznym,
• Magnes z gładką powierzchnią srebrną jest atrakcyjniejszy,
• Dzięki swoim właściwościom, magnesy dysponują wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość precyzyjnie dopasowanego tworzenia i dostosowania do specyficznych wymagań,
• Fundamentalne znaczenie w technologiach przyszłości – wykorzystywane są w modułach dyskowych, silnikach elektrycznych, systemach diagnostycznych, oraz zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w małych wymiarach, co umożliwia ich użycie w małych systemach

Wady magnesów neodymowych:

• Podatność na pęknięcia to jedna z ich wad. Przy silnym uderzeniu mogą się złamać. Rekomendujemy przechowywanie ich w specjalnym uchwycie, co nie tylko chroni je przed uderzeniami, ale także zwiększa ich trwałość,
• Magnesy neodymowe tracą moc kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego osłabienia wytrzymałości (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są bardzo odporne na działanie ciepła,
• Wilgoć to główny wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu gwintów i skomplikowanych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - mocowania magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, drobne składniki tych produktów potrafią utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, wyliczony w doskonałym środowisku, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez następujące aspekty, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.