SM 18x250 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (bez powłok)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, realna moc jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najważniejszych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – za chuda płyta nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.