SM 18x300 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz imponującą wydajnością magnetyczną, nasze magnesy oferują szereg innych zalet::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich mankament. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje wartości maksymalnej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania zależy od szeregu czynników, uszeregowanych od najważniejszych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek działania siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Jakość powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig mierzono stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.