MW 70x40 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz nieprzeciętnej mocy, elementy magnetyczne mają następujące zalety:

• Ich siła jest trwała, a po około 10 latach maleje jedynie o ~1% (teoretycznie),
• Magnesy doskonale zabezpieczają się przed demagnetyzacją spowodowaną obcymi źródłami pola,
• Poprzez zastosowanie refleksyjnej warstwy z złota, element uzyskuje efektowny wygląd,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje skoncentrowane pole magnetyczne – to cecha wyróżniająca,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki dowolności w dopasowywaniu oraz zdolnościom technologicznym dostosowania do złożonych aplikacji,
• Szerokie zastosowanie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – są powszechnie wykorzystywane w urządzeniach pamięci masowej, zespole silników, aparaturze medycznej, a także skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w małych wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w miniaturowych urządzeniach

Wady magnesów neodymowych:

• Z powodu ich delikatności mogą pękać przy silnych wstrząsach. Sugerujemy stosowanie stalowych etui do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na wytrzymałość magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu jak również wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują stabilność nawet w 230°C,
• Z uwagi na podatność magnesów na korozję w wilgotnym środowisku, radzimy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału stabilnego na wilgoć, podczas użytkowania na zewnątrz,
• Zalecamy obudowę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji gwintów wewnątrz magnesu oraz skomplikowanych kształtów.
• Potencjalne zagrożenie wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych magnesów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, zmierzony w doskonałym środowisku, to znaczy:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą zmniejsza nośność.