SMZR 25x200 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz niezwykłą energią, te produkty gwarantują wiele innych atutów::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji reprezentuje siły granicznej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• przy całkowitym braku odstępu (brak farby)
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig zależy od wielu zmiennych, wymienionych od najważniejszych:

• Dystans (między magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.