SMZR 25x200 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Moc magnesu została określona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną idealnie równą
• przy całkowitym braku odstępu (bez zanieczyszczeń)
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

W praktyce, rzeczywisty udźwig zależy od wielu zmiennych, wymienionych od kluczowych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość stali – za chuda blacha nie zamyka strumienia, przez co część strumienia marnuje się na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.