MW 5x15 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w następującej konfiguracji:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej masywność minimum 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temperaturze pokojowej

Co wpływa na udźwig w praktyce

Należy pamiętać, że udźwig roboczy będzie inne zależnie od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Gładkość – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.