UMS 75x19x10.5x18 / N38 - uchwyt magnetyczny stożkowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje siły granicznej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, czyli:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość to min. 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez szeregu czynników, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – największą siłę osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.