SM 25x400 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza potężną mocą, magnesy typu NdFeB gwarantują szereg innych zalet::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• przy zastosowaniu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Warto wiedzieć, iż siła w aplikacji będzie inne pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Struktura powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig mierzono używając blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.