SM 25x400 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich bardzo wysoką energią, magnesy trwałe wykazują korzyściami:

• Zachowują pełną moc przez około dziesięć lat – spadek to zaledwie ~1% (w teorii),
• Magnesy neodymowe cechują się skuteczną odpornością na osłabienie pola magnetycznego przez zewnętrzne zakłócenia elektromagnetyczne,
• Zastosowanie wyrafinowanej obróbki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element prezentuje się lepiej,
• Cechują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co czyni je skuteczniejszymi,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są w stanie funkcjonować (w zależności od formy) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Możliwość szczegółowego nadawania kształtu i zoptymalizowania do precyzyjnych zastosowań,
• Fundamentalne znaczenie w przemyśle elektronicznym – wykorzystywane są w urządzeniach pamięci masowej, zespole silników, systemach diagnostycznych, jak również innych zaawansowanych urządzeniach.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Problemowe aspekty magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Z powodu ich kruchości mogą się łamać przy mocnych wstrząsach. Sugerujemy używanie stalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku wytrzymałości. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich wytrzymałość maleje (zależy to od wielkości, a także kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną rdzewieniu,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji nakrętek i skomplikowanych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - uchwytu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, niewielkie części tych produktów potrafią utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu odpowiada maksymalną siłę, wyliczona w doskonałym środowisku, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Udźwig magnesu jest uzależniony w praktyce od następujących czynników, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig mierzono używając blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.