MW 4x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz znacznej energii pola, magnesy typu NdFeB posiadają następujące zalety:

• Mają stałą siłę, a przez blisko dziesięć lat ich siła przyciągania spada symbolicznie – ~1% (w testach),
• Utrzymują swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Dzięki gładkiemu wykończeniu, obróbka z niklu, złota, lub srebrna nadaje reprezentacyjny wygląd,
• Indukcja magnetyczna na działającej warstwie magnesu okazuje się silna,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość precyzyjnie dopasowanego formowania oraz dostosowania do konkretnych zastosowań,
• Fundamentalne znaczenie w przemyśle elektronicznym – są używane w napędach HDD, zespole silników, sprzęcie medycznym, jak również nowoczesnych systemach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w niewielkich wymiarach, co czyni je użytecznymi w małych systemach

Wady magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• Aby uniknąć pęknięć pod wpływem uderzeń, polecamy stosowanie specjalnych obudów stalowych. Takie rozwiązanie zabezpiecza magnes i jednocześnie poprawia jego wytrzymałość.,
• Potrzebujesz magnesów odpornych na wysokie temperatury? Wiemy, że tradycyjne magnesy neodymowe mogą słabnąć powyżej 80°C. Dlatego stworzyliśmy magnesy [AH], które działają bez zarzutu nawet w 230°C,
• Wysoka wilgotność to największy wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji nakrętek i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie obudowy - mocowania magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych magnesów mogą zakłócić proces diagnostyczny medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Przy ograniczeniach budżetowych koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Podana wytrzymałość magnesu odpowiada optymalną wytrzymałość, wyliczona w najlepszych okolicznościach, to znaczy:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez następujące aspekty, usystematyzowane od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.