MW 4x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, Au, srebro) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy wartości maksymalnej, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z wielu zmiennych, wymienionych od najważniejszych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) działa jak izolator, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Masywność podłoża – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia ucieka na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura pracy – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach są słabsze, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig określano stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje udźwig.