MW 45x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich znaczną energią, neodymowe magnesy wyróżniają się też korzyściami:

• Nie tracą siły, nawet po blisko 10 lat – redukcja mocy wynosi tylko ~1% (wg testów),
• Zachowują swoje właściwości magnetyczne nawet przy działaniu pola zewnętrznego,
• Innymi słowy, dzięki estetycznej osłonie z niklu, element staje się atrakcyjny wizualnie,
• Indukcja magnetyczna na górnej stronie magnesu pozostaje bardzo wysoka,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• W związku z opcja pełnego kształtowania oraz adaptacji do specjalistycznych wymagań, komponenty magnetyczne mogą być tworzone w uniwersalnych kształtów i rozmiarów, co potęguje ich funkcjonalność,
• Wszechstronna obecność w nowoczesnych technologiach – znajdują zastosowanie w pamięciach magnetycznych, napędach bezszczotkowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w kompaktowych konstrukcjach

Wady neodymowych magnesów:

• Są wrażliwe na duże uderzenia, co może spowodować pęknięcia. Sugerujemy zabezpieczanie magnesów w stalowych obudowach, które ochronią je przed uszkodzeniami i zwiększają ich wytrzymałość,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Wilgoć to największy wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji gwintów i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie osłony - uchwytu magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Ponadto, drobne składniki tych magnesów potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, określona w idealnych warunkach, a mianowicie:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• o grubości minimum 10 mm
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża udźwig.