SM 25x100 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich wyjątkową skutecznością magnetyczną, komponenty magnetyczne mają także korzyściami:

• Nie tracą mocy, nawet w ciągu blisko 10 lat – redukcja mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie),
• Słyną z odporności na rozmagnesowanie wywołane obecnością innych pól magnetycznych,
• Innymi słowy, dzięki estetycznej warstwie z złota, element wygląda estetycznie,
• Magnesy wykazują wyjątkowo dużą indukcją magnetyczną na działającej powierzchni,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są w stanie funkcjonować (w zależności od formy) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Dzięki łatwości w konstruowaniu oraz możliwości dostosowania do konkretnych potrzeb,
• Istotne miejsce w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – są powszechnie wykorzystywane w urządzeniach pamięci masowej, modułach napędowych, aparaturze medycznej, oraz maszynach przemysłowych.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Mankamenty i słabe strony magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Przy silnych uderzeniach mogą pękać, dlatego radzimy umieszczanie ich w mocnych obudowach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami, a także podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku siły. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich moc maleje (zależy to od wielkości oraz kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają rdzewienie,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i skomplikowanych kształtów w magnesach, zalecamy zastosowanie pokrywy - uchwytu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, niewielkie części tych produktów potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena jest wyższa niż przeciętnie,

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, ustalony w doskonałym środowisku, to znaczy:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.