MW 25x2.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich wyjątkową mocą, komponenty magnetyczne mają także korzyściami:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po dziesięciu latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Są bardzo odporne na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Poprzez naniesienie gładkiej warstwy z złota, element uzyskuje estetyczny wygląd,
• Neodymowe magnesy dostarczają maksymalną indukcję magnetyczną na niewielkiej powierzchni, co zapewnia dużą skuteczność działania,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość dokładnego nadawania kształtu oraz adaptacji do specyficznych założeń,
• Wszechstronna obecność w branżach zaawansowanych technologicznie – wykorzystywane są w modułach dyskowych, silnikach elektrycznych, precyzyjnych narzędziach medycznych, a także zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neodymowych:

• Podatność na pęknięcia to jedna z ich wad. Przy silnym uderzeniu mogą się złamać. Rekomendujemy przechowywanie ich w mocnym etui, co nie tylko chroni je przed uderzeniami, ale także zwiększa ich trwałość,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doświadczają spadku siły. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich moc maleje (zależy to od wielkości, a także kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą ulec korozji. Dlatego podczas użytkowania na zewnątrz, sugerujemy stosowanie magnesów nieprzepuszczalnych dla wody wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału odpornego na wilgocią,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji gwintów i skomplikowanych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie obudowy - mechanizmu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, jeśli zostaną połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych magnesów mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe mają wyższą cenę niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu stanowi maksymalną siłę, zmierzona w warunkach optymalnych, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez te czynniki, według malejącego znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.