BM 550x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz potężnej siły, neodymowe magnesy posiadają następujące zalety:

• Zachowują magnetyczne właściwości przez niemal dziesięć lat – utrata to zaledwie ~1% (w teorii),
• Magnesy skutecznie bronią się przed rozmagnesowaniem spowodowaną polami zewnętrznymi,
• Innymi słowy, dzięki gładkiej osłonie z srebra, element staje się atrakcyjny wizualnie,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje mocne pole magnetyczne – dzięki temu są efektywne,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki modularności w projektowaniu oraz zdolnościom technologicznym dostosowania do nietypowych wymagań,
• Szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – mają zastosowanie w komponentach danych, silnikach elektrycznych, precyzyjnych narzędziach medycznych, i skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Czego unikać - wady magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• Podatność na pęknięcia to jedna z ich wad. Przy silnym uderzeniu mogą pękać. Rekomendujemy przechowywanie ich w mocnym etui, co nie tylko chroni je przed uderzeniami, ale także zwiększa ich trwałość,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu i korozji,
• Ograniczona zdolność zrealizowania nakrętek w magnesie oraz bardziej skomplikowanych form - zalecana obudowa - uchwyt magnetyczny.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że małe elementy tych magnesów potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy dużych zamówieniach koszt magnesów neodymowych jest wyzwaniem,

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podana siła przyciągania magnesu stanowi maksymalną siłę, zmierzona w najlepszych okolicznościach, czyli:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez te czynniki, usystematyzowane od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.