BM 550x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do maksymalnych osiągów, którą zmierzono w środowisku optymalnym, czyli:

• z wykorzystaniem podłoża ze miękkiej stali, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (bez zanieczyszczeń)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Na efektywny udźwig oddziałują konkretne warunki, głównie (od najważniejszych):

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – za chuda płyta nie zamyka strumienia, przez co część strumienia jest tracona na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig mierzono używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.