MW 12x1.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, srebro) mają estetyczny, metaliczny wygląd.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• przy użyciu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• przy bezpośrednim styku (brak farby)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, m.in. (od najważniejszych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), gdyż nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe pogarszają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.