MW 12x1.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji reprezentuje maksymalnych osiągów, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• z zastosowaniem płyty ze stali niskowęglowej, działającej jako element zamykający obwód
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temp. ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu może być niższe w zależności od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – nie każda stal reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.