SM 32x300 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich niezwykłą mocą, magnesy trwałe wyróżniają się też korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po dziesięciu latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Magnesy neodymowe pozostają wyjątkową odpornością na osłabienie pola magnetycznego przez zewnętrzne zakłócenia elektromagnetyczne,
• Dzięki refleksyjnemu wykończeniu, powierzchnia niklowa, o wykończeniu złotym, lub srebrzona nadaje czysty wygląd,
• Neodymowe magnesy zapewniają maksymalną indukcję magnetyczną na swojej powierzchni, co zwiększa koncentrację siły,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość dokładnego modelowania jak również dopasowania do nietypowych warunków,
• Kluczowa rola w technologiach przyszłości – są używane w dyskach twardych, zespole silników, sprzęcie medycznym, jak również zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Czego unikać - wady magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• Ulegają na zbyt mocne uderzenia, co sprawia, że łamią się. Aby zapobiec uszkodzeniom, radzimy przechowywanie ich w etui ochronnym. Stalowa obudowa zabezpiecza magnes przed mocnymi uderzeniami, a także zwiększa jego trwałość,
• Magnesy neodymowe mogą być mało odporne na wysokie temperatury. Jeśli zamierzasz ich użytkowanie w temperaturze przekraczających 80°C, radzimy wybór naszych specjalnych magnesów [AH] zdolnych do pracy nawet w 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zaczynają rdzewieć. Dla zastosowań zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak magnesy w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu i korozji,
• Zalecamy pokrywę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu nakrętek wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych form.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, niewielkie części tych urządzeń mogą zakłócić proces diagnostyczny medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena przekracza standardowe wartości,

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, określona w warunkach optymalnych, czyli:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Udźwig magnesu zależy w praktyce od kluczowych elementów, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.