MW 18x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na skuteczność.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• której grubość to min. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Warto wiedzieć, iż udźwig roboczy może być niższe w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda płyta nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na skuteczność.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• której grubość to min. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Warto wiedzieć, iż udźwig roboczy może być niższe w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda płyta nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.