FM Ruszt magnetyczny do leja fi 200 jednopoziomowy / N52 - filtr magnetyczny

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do maksymalnych osiągów, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez wielu zmiennych, wymienionych od kluczowych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość stali – za chuda stal nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura pracy – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco są słabsze, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig wyznaczano stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje nośność.